أفادت مصادر  من سجن الأحواز المركزي (شيبان) ،للمركز الإعلامي لحركة النضال  العربي الأحوازي عن  حصر الخدمات عن  السجناء في هذا السجن بهدف زيادة الضغط على المواطنين المسجونين في هذا السجن.

هذه الالتصرفات التعسفية بحق المواطنين المسجونين ظلمًا شملت: تقليص وقت محادثات السجناء مع عوائلهم الى نصف الوقت. أصبح السجناء لا يتمكنون من التواصل مع عوائلهم أكثر من سبع دقائق، بدل الوقت السابق الذي كان خمسة عشر دقيقة. ثانيًا، البدء بتقديم طعام رديء و غير صالح للأكل منذ شهرين للسجناء، ما تسبب في الكثير من المشاكل الصحية للسجناء. أيضًا،  في الأسابيع الأخيرة تنقطع المياه عن هذا السجن يوميًا لساعات طويلة رغم ارتفاع درجة إلى مستوى لا يطاق. إضافةً، إلى عدم توفير مياه باردة للشرب و توفير أجهزة التبريد.

تقوم سلطات السجن بهذه التصرفات التى يم أصدار أوامرها من قبل الإستخبارات الإيرانية و الجهات الأمنية بهدف الضقط على السجناء و أهليهم. هذه السياسات كانت موجودة و لاكن اشتدت بشكل كبير خلال الأشهر الماضية، و تسببت بمعاناة كبيرة للسجناء.

باز هم خبر تایید احکام اعدام گروهی از جوانان فعال عرب احوازی از سوی قضائیه جنایتکار و خونریز دیکتاتوری جمهوری اسلامی ایران رسیده است, شکی نیست که صدور چنین احکام جنایتکارانه ای بمنظور گسترش فضای ترس و وحشت در جامعه با هدف خاموش کردن شعله های اوج گیرنده قیام و خیزش صورت می گیرد که سراسر کشور را دربر گرفته و ملایان را بر لبه پرتگاه سقوط و سرنگونی قرار داده است. 

افرادی که در خطر اعدام قریب الوقوع قرار دارند عبارتند از:

علی مجدم فرزند صالح  (40 ساله)

محمد رضا مقدم فرزند محمد علی (31 ساله).

معین خنفری فرزند اسرائیل (31 ساله) 

سید عدنان غبیشاوی (موسوی) فرزند(27 ساله)

حبیب دریس فرزند عبدالامیر (40 ساله)

سید سالم البوشوکه (39ساله)

شایان ذکر است که احکام ظالمانه و جنایتکارانه اعدام علیه جوانان عرب احوازی صادر شده و می شوند بدون طی حداقل ها و رعایت ساده ترین موازین حقوقی و حق برخورداری از محاکمه عادلانه, حق استماع, حق دسترسی به وکیل … و بر خلاف کلیه موازین شناخته شده انسانی و حقوقی می باشد.

اغلب فعالان احوازی بشدت مورد شکنجه های وحشیانه و قرون وسطایی قرار می گیرند و در زیر شکنجه از آنان اعتراف گیری می شود و آنان مجبور می شوند به کارهایی که نکردند اعتراف کنند و بر اساس اعترافات زیر شکنجه آنان را بیدادگاه های جمهوری اسلامی ایران محاکمه و محکوم می کنند.

این فعالان در طول دستگیری حتی از تماس و یا ملاقات با خانواده خود محروم می شوند و خانواده هایشان بشدت در زیر فشار و تهدیدات نیروهای امنیتی قرار می گیرند و از تماس با سازمان های حقوق بشری بین المللی و خبرگزاری های خارجی منع می شوند. 

ائتلاف دمکراتیک ملت ها در ایران صدور این احکام سرکوبگرانه و ظالمانه را نمود دیگری بر نیاز مبرم دیکتاتوری آخوندی حاکم بر ایران به بالا بردن جو خفقان و سرکوب به منظور مقابله با انقلاب و خیزش عمومی مردم میداند.

ائتلاف دمکراتیک ملت ها در ایران تمامی گروه ها, فعالان و وجدان های بیدار را به محکومیت قاطع این جنایات، صرف نظر از تعلق ملیتی و زبانی قربانیان فرا می خواند و هر گونه در نظر گرفتن پارامترهای دیگر را برای توجیه بی واکنشی نسبت به این ستم و ظلم آشکار را به نفع استمرار دیکتاتوری و ستم ارزیابی می کند.

ائتلاف دمکراتیک ملت ها در ایران همچنین جامعه بین المللی و سازمان های حقوق بشری را به اقدام عاجل علیه اجرای این احکام ظالمانه و محکومیت شدید آنها فرامی خواند و انتظار دارد که در کنار ملت عرب الاحواز و دیگر ملت های تحت ستم و قیام مردمان ایران قرار گرفته و برای توقف این جنایات آشکار بر رژیم سرکوبگر جمهوری اسلامی ایران فشار وارد کنند.

  ائتلاف دمکراتیک ملت ها در ایران

تشکیلات مقاومت ملی آزربایجان – دیرنیش

جنبش دانشجویی آزربایجان – آزوح

حركة النضال الاحواز (جنبش مبارز احواز )

 حزب بلوچستان راجی تباکی

حزب دمکرات آزربایجان جنوبی- گآدپ

حزب راه آزادی قشقایی – قایی‌

حزب مرکزی آزربایجان – آ‌م‌پ

معاهدة رامسر عقدت في عام ١٩٧١ حول الأراضي الرطبة ( الأهوار، المستنقعات، والأراضي الرطبة)، وقام بأعدادها اسكندر فيروز في مدينة رامسر الإيرانية حيث تضم حالياً ٢٥٤ مليون هكتار  من الأراضي الرطبة في العالم تحت اطار هذه المعاهدة( للمزيد من المعلومات يمكن الرجوع الى تاريخ هذه المعاهدة).

ومن الملفت للنظر أن هور العظيم بهذا الحجم الكبير الذي يحتويه من الأراضي الرطبة والتنوع الحيواني والطيور والأسماك بالإضافة الى سكان هذا الهور العملاق الذي يغطي أكثر من ١٢٠ ألف هكتار، وتشترك به العراق والأراضي الأحوازية في منطقة ميسان، والجانب العراقي ثبت هذه الأهوار في المعاهدة المذكورة عام ٢٠٠٧، لكن الجانب الذي يقع في الأحواز مازال لم يثبت بشكل قانوني من قبل السلطة الإيرانية.

هنا يطرح السؤال، لماذا هذا الهور لم يثبت في هذه المعاهدة الدولية؟

برأيي يكمن خلف هذا القرار المسائل التالية:

١- بما أن أهوار الحويزة بين الأحواز والعراق يشكلان الهور العملاق هور العظيم، أسقط الجانب الأحوازي عن المعاهدة كي لا تكون ايران مسؤولة عن نسبة المياه التي تأتي من الكرخة تجاه هذا الهور ويكون العراق هو المسؤول الأول عن معدل المياه الواردة في أهوار الحويزة والتي مصدرها نهر دجلة.

٢- أكتشاف النفط في داخل الأهوار يعفي الجانب الإيراني من الحفاظ على الأراضي الرطبة ويستطيع أن يجففها بغية استخراج النفط دون أن تكون الجهات المعنية ملزمة بمعاهدة رامسر وقرارتها.

٣- اسكندر فيروز الذي لقب ب أب الأهوار كان ضمن النظام الملكي البهلوي، وكان بأمكانه أن يضم هور العظيم الى معاهدة رامسر لكن السياسة وقضايا الحدودية بين ايران والعراق أثرت على هذا القرار وهذه القضية مباشرة تدخل ضمن نطاق خرق القواعد الدولية والتي من ضمنها تقديم طلب الدول درج مواقعها الطبيعية ضمن مناطق التراث العالمي وذلك تحت إدارة لجنة التراث العالمي التابعة لمنظمة اليونسكو، لكن الجهة المسؤولة عن البيئة في الدولة الإيرانية شجبت هذا الالتحاق فراراً من أي مسؤولية قانونية.

ونتيجة لذلك آثار هذا القرار السياسي الذي أمتنع عن وضع هور العظيم ضمن المعاهدة كارثي ودمار شامل يمكن للمتابع أن يبحث عنها ضمن الجفاف المتعمد، موت الأسماك والطيور، فرار الإنسان من بيئته، الهجرة الى المدينة وتسبب مشاكل مجتمعية، البطالة، العواصف الترابية والخ.

المحصلة، يمكن لمنظمات حقوق الإنسان الأحوازية وضع هذه الكارثة البيئية ضمن خطابها في مجالس حقوق الإنسان ومطالبة المعنيين بهذه القضايا وضع هور العظيم ضمن المعاهدات الدولية الخاصة بالأراضي الرطبة وطلب وضعها ضمن التراث العالمي كي نحتفظ بما تبقى من هذا الهور الذي يذكرنا بالحضارات القديمة في مسيان الأحوازية.

عادل صياحي

از زمان امتناع صریح اتحادیه اروپا برای قرار دادن سپاه در لیست تروریستی و سپس آزادی اسد الله اسدی و سپردن

این ترور یست به ایران، شاهد جلوگیر ی و ممانعت از برگزاری چندین تشکل اعتراضی بر علیه رژیم جمهور ی اسلامی

در کشورهای مختلف اروپایی به بهانه ناتوانی در تامین امنیت بوده ایم.

این روند با حمله به کمپ مجاهدین خلق که در آن از قوه قهریه استفاده شده و به گفته این سازمان توسط ۱۰۰۰ نیروی

پلیس ضد شورش صورت گرفته که باعث جان باختن یک نفر از نیروها و جراحت تعداد ز یاد دیگری شده، وارد مرحله

جدیدی شده است.

ائتالف دمکراتیک ملتها در ایران، علیرغم انتقاد از برخی مواضع سازمان مجاهدین خلق علیالخصوص در قبال حل

دموکراتیک مساله ملتها در ایران، اقدامات غیر اصولی پلیس آلبانی در حمله به اردوگاه سازمان مجاهدین را که قطعا

در هماهنگی با رژیم جمهوری اسلامی و برخی کشورهای اروپایی بوده را محکوم می کند. اینگونه اقدامات یقینا

درخدمت تضعیف اپوزیسیون بوده و بنفع رژیم جمهوری اسلامی تمام خواهد شد.

دلبستگی و همکاری با رژیم جمهوری اسالمی ایران و محدود سازی فعالیت مخالفان رژیم در کشورهای اروپائی در

نهایت به ضرر خود اروپا هم خواهد بود.

ائتالف دمکراتیک ملتها در ایران

تشکیالت مقاومت ملی آزربایجان – دیرنیش

جنبش دانشجویی آزربایجان – آزوح

حركة النضال العربى االحوازى

حزب بلوچستان راجی تپاکی

حزب دموکرات آزربایجان جنوبی – گآدپ

حزب راه آزادی قشقایی – قایی

حزب مرکز آزربایجان

پنجشنبه ۱ تیر ۱۴۰۲

صبح روز سه شنبه 30 خرداد 1402 (20 ژوئن 2023) نزدیک به 1000 نیروی پلیس “ضد تروریسم) آلبانی به محل استقرار اعضا این سازمان، (اشرف 3) حمله کردند. در اثر این حمله که تخریب و خسارات زیادی بهمراه داشت، یکی از اعضا این سازمان به قتل رسید و دهها نفر مجروح شدند که تعدادی از آنها در شرایط وخیمی بسر می برند.

حمله سازمان یافته پلیس آلبانی به محل استقرار سازمان مجاهدین، بی تردید نتیجه مستقیم معاملات پشت پرده دولت های غربی، آمریکا و اروپا به جمهوری اسلامی ایران و در راستای منافع مشترک است.

تردیدی نیست که سیاست نزدیکی به ایران که از کشورهای خلیج و با چراغ سبز آمریکا شروع شد و به کشورهای اروپایی گسترش یافت، تا زمانی که این رژیم توان سرکوب در داخل و معامله گری در خارج را دارد، ادامه خواهد داشت.

در این مبارزه بین ملت های ایران با رژیم جنایتکار حاکم بر ایران، اتحاد ملت ها و سازمان های پیشرو آنها می تواند عامل مهمی در عقب نشاندن کشورهای اروپایی و آمریکا از سیاست بده بستان به با رژیم ایران با چشم بستن به حقوق بشر باشد.

حرکه النضال با شاخص قرار دادن دشمن اصلی ملت های ایران، و با در نظر گرفتن جبهه متحد ملت ها که در آن تعدد فکری و خطی امر طبیعی است، و در دفاع از حقوق بشر و حق تشکل ها در فعالیت های سیاسی و قانونی در خاک اروپا، این تهاجم سازمان یافته و برنامه ریزی شده را بشدت محکوم می کند و از کشورهای اروپایی خواهان دفاع از پناهندگان و فعالین سیاسی در خاک کشورهای خود هستند.

بدون شک رژیم جنایتکار جمهوری اسلامی ایران سرنگون خواهد شد و معامله گری ها و مماشات کشورها در قبال رژیم حاکم بر ایران به نتیجه نخواهد رسید.

حرکة النضال العربي الأحوازي

لقد تم في هذا اليوم إعدام قادة النضال الأحوازي الثلاث محي الدين آل ناصر ، و عيسى المذخور ، و دهراب إشميل من قبل النظام البهلوي المجرم، و نظراً لريادة هؤلاء الأحرار في الكفاح من أجل الحرية و العبور بالكفاح الأحوازي من ضفاف المنطقة والقبيلة إلى ضفاف الوطنية العامة والشاملة، إتخذنا يوم إستشهادهم كيوم للشهيد الأحوازي تخليداً لهم و لكل الذين ساروا على خطاهم وهم يهتفون ضد الجور والظلم و الإستبداد و الديكتاتورية باذلين أرواحهم في سبيل الكرامة و الإنسانية .

حركة النضال العربي الأحوازي هي أول تنظيم  تشكل على الأراضي الأحوازية دون تدخل من قبل أي جهة صديقة أو شقيقة و قدمت الصف الأول من قيادتها قرابيناً من أجل علو كلمة الشعب الأحوازي و قضيته العادلة ، لهذا نظام الجمهورية الإسلامية في إيران بات مرتعباً من كفاح هذه الحركة الرائدة كما كان، حتى أن التجأ الى التدليس و الغش والخديعة و أصبح يرمي حركة النضال العربي الأحوازي بتهم عارية عن الصحة و هذا إن دل على شيء فهو دليل على وهن و ضعف هذا النظام الديكتاتوري المدان.

جرائم النظام في طهران هي مستمرة ضد جميع الشعوب في إيران و أضحت أكثر بشاعةً و إتساعاً بعد ثورة الشهيدة جينا أميني، فالنظام إتخذ من جرائم القتل التي ينفذها ضد دعاة الحرية من أبناء كافة الشعوب في إيران بما فيهم الشعب الفارسي أداة لإسكات الأصوات الحرة التي تعالت في مواجهة الإستبداد و الظلم.

الأنظمة الديكتاتورية تظن و تتوهم بهكذا سياسات قمعية و تعسفية و من خلال القتل و البطش وسفك دماء الأبرياء تستطيع بأن تثبت أركان حكمها و لكنها تجهل قوة الشعوب التي تتولد و تكبر شيئاً فشيئاً لتصبح أعظم و أبجل من أي قوة طاغية.

لقد نفذ النظام في طهران في الأشهر الماضية جريمة القتل المجحفة ضد قائد حركة النضال العربي الأحوازي السابق حبيب إسيود، كما هو يستعد لتنفيذ جرائم القتل ضد ستة من أبناء الأحواز بعد ما أصدرت محكمة الثورة الإيرانية حكم الإعدام زوراً و بهتاناً ضدهم ،لهذا حركة النضال العربي الأحوازي تدين كل جرائم القتل التي هي مستمرة ضد أبناء الشعب الأحوازي و ضد أبناء كافة الشعوب في إيران و تدعوا جميع المؤسسات الإنسانية و المجتمع الدولي للسعي إلى منع هذه الجرائم.

وفي الختام، تعاهد قيادة حركة النضال العربي الأحوازي و كوادرها و مناصريها الشعب على الإستمرار بالنضال وفاءً لمبادئ الشهداء التي جادوا بأنفسهم من أجلها، فالجود ُ بالنفسِ أقصى غايةِ الجودِ.

المجد والخلود لشهداء طريق الحرية و الكرامة.

حركة النضال العربي الأحوازي

الثالث عشر من يونيو حزيران ٢٠٢٣

در طول تاریخ یکصد ساله دو حاکمیت سلطنتی و جمهوری اسلامی، حکومت‌های مرکزی تلاش کرده‌اند تا هویت‌ ملت‌ عرب احواز را انکار و نابود کنند. این تلاش‌ها در اشکال مختلفی همچون ممانعت از تکلم و ممنوع کردن اموزش به زبان مادری، تغییر اسامی شهرها و مناطق از عربی به فارسی، ندادن فرصت های  شغلی به افراد بومی عرب جویای کار ، کوچاندن مردم از مناطق مسکونی خودشان به مناطق دیگر و جایگزین کردن آنها با مردمی دیگر، زندانی کردن و اعدام فعالین هویت خواه و انبوه فعالیت هایی که هدف همه آنها نابودی یک ملت است صورت گرفته و همچنان این پروژه های سرکوبگرانه ضد ملی ادامه دارد.

در مقابل این سرکوب و تلاش برای از بین بردن ملت  عرب الاحواز و محو هویت آن، ما تاریخی یکصد سال از مقاومت مبارزه و جانفشانی در برابر این دو حاکمیت دیکتاتور و سرکوبگر داشته و داریم.  نگاهی به لیست بلند اعدام شدگان و زندانیان سیاسی ملت عرب گواه این مبارزات است.

تلاش حکومت های مرکزی و تمامیت خواه برای امحاء هویت ملی یک ملت، و تحمیل هویتی دیگر بر آن را ما تلاشی استعماری می دانیم.

استعمار به معنای تسلط یک قدرت بر دیگران و تلاش برای تغییر فرهنگ، زبان، هویت و سیاست‌های ملت‌هایی است که قدرت به آن‌ها تسلط دارد، و تا زمانیکه این رابطه استعماری وجود دارد، مقاومت ملت ما در برابر رژیم های مستبد و سرکوبگر برقرار خواهد ماند. این بدان معنی است که تغییر رژیم های سیاسی به تنهایی نمی تواند این “معضل تاریخی” را حل کند.

ملت عرب الاحواز طی یکصد سال گدشته تا کنون همه گزینه و راه های مبارزه را آزمایش نموده  و بهای هر کدام را پرداخت کرده است.

هم اکنون گفتمان های متعددی در بین مبارزین احوازی وجود دارد که بعضا متضاد هم ولی در کنار هم به فعالیت می پردازند.

هدف همه این گفتمان ها و خط مشی های سیاسی  از بین بردن استیلاگری یک ملت بر ملت های دیگر است.

ما چه می گوییم و چه می خواهیم؟ 

ما می گوییم ملت ما در سرزمینی زیست می کند که بیش از هفتاد در صد از ثروت کل ایران را تامین می کند اما در فقر مطلق بسر می برد.

مردم بیکار هستند. جوان ها در زندان بسر می برند. رژیم اعتیاد و فساد در بین جوانان را بشدت رواج داده است. زمین های کشاورزی آنها را از دست آنها به زور گرفته و آنها را مجبور به کوچیدن به مناطق دیگر می کند. هرگونه فعالیت فرهنگی و صنفی و سیاسی را به شدت در هم می کوبد. جوانان آگاه را بدلیل فعالیت های فرهنگی آنها زندان می کند. کسانی که کمترین فعالیت سیاسی از آنها مشاهده می کند تا حد اعدام با آنها برخورد می کند.

ما بر علیه چنین رژیمی به مبارزه برخاستیم. در این مسیر صدها کشته و هزاران زندانی داده ایم.

رژیم در جوامع بین المللی بر علیه ما تبلیغات راه انداخته تا مانع تحرک و فعالیت ما شود. هر بار برای ما اتهامی می سازد تا فعالیت ما را محدود کند..

ما چه می گوییم؟ 

ما می گوییم نمی توان ملتی که اراده کرده تا آزاد زندگی کند تا به ابد در زنجیر نگاه داشت. نمی توان با کشتن و زندانی کردن ملت جویای طعم عدالت و برابری  را تا به ابد به اسارت گرفت.

به همین دلیل ما مبارزه می کنیم و از تمام هستی و زندگی خودمان گذشته ایم به امید روزی که بتوانیم این آزادی و عدالت را برای ملت خود محقق کنیم.

ما برای ملت خود آزادی و عدالت اجتماعی می خواهیم. ما معتقد هستیم که بدون عدالت اجتماعی صحبت کردن از آزادی و دمکراسی و حقوق بشر نارسا خواهد بود.

و معتقد هستیم وقتی حقوق اولیه ملتی و هویت ملی ان سلب شده باشد نمی توان در چارچوب یک رابطه استعماری که در آن ملت ها نتوانند سرنوشت خود را خود بدست بگیرند،  نمی توان از عدالت اجتماعی و آزادی و برابری صحبت به میان آورد.

 و به همین دلیل معتقد هستیم تجربه یکصد سال حاکمیت دو رژیم سلطنتی و اسلامی در ایران گواه و شاهد این مدعا است. 

در همین راستا، حرکة النضال العربي بدنبال نشست های متعدد که نزدیک به یکسال طول کشید، دست به تغییراتی زد که هدف از تمامی آنها برجسته کردن ثقل واقعی جنبش ملی عرب احواز است.

 تغییر برنامه سیاسی یکی از اقدامات و نتایج این نشست ها بود.

در این برنامه ما به این باور رسیدیم که می توان در چارچوب این جغرافیا و با ایجاد اتحادهای استراتژیک با نیروها و سازمان هایی که به حقوق ملت ها اعتقاد دارند، اهداف ملت ها را محقق ساخت.

ما در برنامه سیاسی خود روشن ساختیم که می توان بدیلی برای ایران آینده یافت که مانع از هرگونه هرج و مرج و بحران های تهدید آمیز دیگری برای کشور و منطقه شد.

از نظر ما جمهوری دمکراتیک فدرال بر اساس جغرافیای ملی هر ملت جواب مناسب برای  ایران آینده است.

حرکة النضال العربي گفتمان سیاسی خود را بر مبنای مبارزه در چارچوب جغرافیای سیاسی ایران انتخاب نموده، زیرا معتقد است که سد و مانع اصلی تحقق اهداف ملت های ایران و تحقق دمکراسی و برابری همانا رژیم سرکوبگر و دیکتاتوری حاکم بر ایران است،  و نمی توان به تنهایی و به شکل پراکنده و در یک جغرافیای محدود به مبارزه با آن در راستای رسیدن به اهداف ملی خود دست یافت.

در چارچوب جغرافیای ایران، مبارزه سیاسی کردن به معنای فعالیت‌ها و تلاش‌هایی است که با هدف تحقق اهداف سیاسی و اجتماعی مرتبط با سرنوشت همه ملت و اجزای تشکیل دهنده ایران، انجام می‌شود.

این به این معنی است که ملت های این جغرافیا در هماهنگی با هم و در همبستگی با هم می توانند اهداف دمکراتیک خود را محقق سازند.

در این هماهنگی و همبستگی است که بمثابه یک قدرت ظاهر می شوند و می توانند با رژیم سرکوبگر به مقابله برخاسته و تغییر را محقق کرد.

در چارچوب این جغرافیا مبارزه کردن یعنی اینکه مبارزات پراکنده و منطقه ای راه به جایی نخواهند برد و باید بشکل سراسری، سازمان یافته و در هماهنگی با هم پیش برده شوند.

الزام این هماهنگی سراسری و سازمان یافتگی، داشتن یک بدیل و آلترناتیو مناسب و مورد قبول است، که بتواند از نظر  سیاسی بمثابه چتر فراگیر سیاسی عمل کند. و بتواند تمامی یا بخش های وسیعی از اقشار ملت های ساکن در جغرافیای ایران را نمایندگی کند.

گام نخست برای اینکار ایجاد ائتلاف ها است. ائتلاف هایی بر مبنای اصول روشن و واضح که بتواند خواسته های همه ملت ها در ایران را بازگو نمایند.

  ما در این زمینه گام های مهمی برداشتیم و با تشکیل چند ائتلاف که در آن عنصر پایه، ملت های غیر فارس هستند، به این امر مهم پاسخ دادیم.

اما اینها به تنهایی کافی نیست. ما در صحنه جهانی باید بیشتر تلاش کنیم.

تا چند سال پیش، صحنه فعالیت های خارجی فقط در انحصار گروهای سراسری و مرکز گرا بودند.

بعد از انقلاب ژینا، ملت های غیر فارس صحنه اصلی این انقلاب و قیام ها و اعتراضات بودند.

این امر باعث شد تا اکثر جریان های سیاسی در خارج به این نتیجه برسند که نه فقط نمی توان ملت های غیر فارس را نادیده گرفت،  بلکه بدون این ملت ها هیچ قیام و اعتراضی به ثمر نخواهد رسید.

و بهمین دلیل تا حدودی این انحصار خبری شکسته شد.

اما در جوامع سیاسی و رسانه های دولتی هنوز ملت های غیر فارس راه پیدا نکردند و این امر به مبارزات سراسر ملت ها آسیب می رساند.

برای به ثمر رساندن اعتراضات در داخل ایران و گسترش فعالیت های جنبش ملی عرب احواز، ما نیاز داریم که انحصار برقراری ارتباطات با سازمان ها و احزاب اروپایی و آمریکایی از دست یک گروه خارج بشود و دیگر ملت های ساکن در ایران را هم شامل شود.

ما نیاز داریم که شبکه های سیاسی و اجتماعی در این کشورها نه فقط از فعالیت ها ما پشتیبانی کنند، بلکه راه فعالیت های بیشتر در جوامع خود را بر ما باز کنند.

 شبکه هایی همچون سازمان های مدافع حقوق بشر، گروه های فعالین سیاسی، رسانه ها و فعالان اجتماعی در این امر می توانند نقش مهمی ایفاء کنند.

شکی نیست که راه باز کردن و ایجاد چنین ارتباطاتی قبل از همه بر دوش سازمان های خودمان است، اما این زمانی امکان پذیر است که در اروپا و آمریکا انحصار ارتباط با یک گروه مشخص از بین برود.

به همین دلیل ما از تمامی دوستان پارلمانترها و نمایندگان احزاب و رسانه هایی که در اینجا حضور دارند درخواست می کنیم که در کنار ما و ملت های ستمدیده ما قرار بگیرند.

هم اینک در ایران و در احواز صدها زندانی عرب در زیر شدیدترین آزار و شکنجه ها قرار دارند. خانواده های زندانیان با شدیدترین محدودیت ها مواجهه هستند. خانواده ها حتی ممنوع شده اند تا در مورد فرزندان زندانی خود با مراکز و نهادهای بین المللی صحبت کنند.

آنها را تهدید می کنند و مانع خبررسانی آنها به مجامع بین المللی می شوند.

زندانیان بسیاری هستند که بدون برخورداری از محاکمه عادلانه و با گرفتن اعترافات اجباری در زیر شکنجه و بعد با استناد به همین اعترافات اجباری برای آنها احکام سنگین صادر کرده اند. بسیاری هنوز بعد دو دهه هنوز در حبس هستند.

در روزهای اخیر حکم اعدام شش زندانی بیگناه را صادر کردند. این افراد به نام های علي مجدم، محمد مجدم، عدنان غبیشاوی، سالم آلبوشوکه، حبیب دریس و معین خنفری می باشند که از سال ها پیش در زندان بسر می برند.

این افراد در عین جوان بودن خود سرپرستی خانواده های خود را بعهده دارند. بهمین دلیل اعدام آنها فقط کشتن شش نفر انسان بیگناه نیست، بلکه متلاشی کردن شش خانواده و حتی بیشتر است.

این شما هستید که می توانید دادرس آنها در جوامع خودتان باشید.

این شما هستید که می توانید در پارلمان های کشورهای خودتان به حمایت از آنها برخیزید.

کمترین تاثیر حمایت های شما دادن امیدواری به خانواده های زندانیان عرب احوازی است که فرزندانشان  به حال خود رها نشده اند.

با سپاس فراوان از حضار محترم که به سخنان من گوش نمودند و با امیدواری به گسترش ارتباط با همدیگر و با آرزوی یک ایران دمکراتیک و فدرال که در آن ملت ها خود سرنوشت خود را به دست خود رقم بزنند.

سعيد حميدان دبیر کل حرکت النضال العربی الاحوازی

شارك وفد برئاسة الأستاذ سعيد إحميدان رئيس حركة النضال العربي الأحوازي ، يوم السادس من يونيو ٢٠٢٣ ، في مؤتمر تحت عنوان، النساء رائدات الثورة في إيران.

لقد أقيم هذا المؤتمر في البرلمان الأوروبي و كانت لعدد من قادة الأحزاب الممثلة للشعوب في إيران ، و مؤسسات المجتمع المدني ، و خبراء و أساتذة الجامعات الأوروبية، كلمات و مشاركة واسعة فيه.

المكتب الإعلامي لحركة النضال العربي الاحوازي